Thursday, February 25, 2010

the light makes me dizzy

want to know why? it's too shiny for the room that it takes three years for it to vanish its glow. --- thanks to the magic.. love it much!

Wednesday, February 24, 2010

the good thing about reading

it makes you smart. it widens your perspective of different aspects of life. it challenges you. It just makes sense. --- read.Read.Read. Someone advised me to do it so i can Write.write.write. --- it is a necessity for me. . . being a baca student . . . major in writing

nalulungkot na naman ako

naprepredict ko na gigisahin na naman ako mamayang "lamay." ang dami ko na namang nagawang pagkakamali. panu ba yan?

Monday, February 22, 2010

the best i ever had

is you.

sampung mga daliri.. kamay at paa.

ang mga kamay ay gamitin para magsulat ng pangalan. humulma ng mga banga. kuhanin ang sinampay. maghilamos ng mukha. maglinis ng plato. maghugas ng pwet.// ang mga paa ay gamitin sa paglalakad. sa pagjojogging. sa pagtakbo. sa pagsasayaw. sa pagslide. sa iyong journey. // gamitin sa tama. gamitin sa paggawa. gamitin sa araw.araw

i love. .

to write

ako.ikaw.tayo.

ako kumukuha ng kursong ito. ikaw kumukuha ng kursong yan. tayo lahat kumukuha ng iba't ibang kurso. kaya pantay-pantay lang. walang inggitan. walang siraan. walang asaran. peace tayo.dude! =D

ang amoy ng yosi

hindi ako nagyoyosi ngunit sa tuwing makakaamoy ako ng yosi... hindi ko maiwasan ang... magtakip ng aking ilong. ewan ko ba kung bakit pero nakakaaduwa lang talaga ang amoy nito tila ba isang lason na pipigil sa iyong paghinga. madaling oras ngunit nakakasulasok pa din. kung iisipin di lang naman ang mga naninigarilyo ang maapektuhan kundi pati ang nasa paligid niya. ang kanyang kapaligiran.. at ang kanyang kapwa.

Sunday, February 21, 2010

100 views is a lot! =D

..thanks for viewing my profile.. give me feedbacks if okay..

Friday, February 19, 2010

if ever na gumwapo ka na..saka mo na ako lait-laitin

sana naman pag dumating na ang araw na yun.eh wala na ako sa pinas at nadito ka lang.haha

kung makapanglait..kala mo walang mailalait

isa pang nakakaasar talaga ay yung mga taong kung makapanglait kala mu wala ng kapintasan. nakakaasar. nakakaasar talaga! sana pagdating ng panahon... matutunan nilang magpakumbaba at bumait at wag nang mamintas.

kaasar siya!grrr!!!

araw-araw na lang siyang nanloloko sa aking pisikal na anyo. pati rin pala sa pagkatao. sa pagsasalita ko. sa way ng pagsubo ko ng pagkain ko. sa pananamit ko. sa pag-aaral ko. sa lahat-lahat na! kakaasar talaga! daig pa ang babae kung makipag-away.

if you just have studied,the test would be easy

this sudden realization of mine got into my nerves after i had taken my test in our history class. the first part is true or false..the second part is

Thursday, February 18, 2010

everybody's got talent

siguro nga lang magkakaiba ng area of specialty. mayroon sa pagsayaw.sa pagkanta.sa pagsulat.sa pag.arte. sa pagsasalita.sa lahat.lahat na.kaya kailangan hanapin sa sarili kung ano nga ba talaga iyon dahil pagdating ng panahon.ng bukas... labanan na ulit.

Wednesday, February 17, 2010

mahalaga pala ang pag-aaral

ang pag-aaral ay ang pagkatuto sa mga bagay na natuklasan na ng iba at tutuklasin mo pa. nagaganap ito sa lahat ng lugar sa mundo. madalas, sa mga paaralan ito nangyayari ngunit mas malawak na pag-aaral ang nagaganap sa labas ng paaralan. hindi lang ang kakayahan ng pagbabasa at pagsusulat ang kinakailangan. dapat mayroon ka ding kakayahang bumagay sa mundo at tao. pero dahil sa pag-aaral nagiging madali at kapaki.pakinabang ang pagtira sa mundo. masaya ang malamang madami kang alam. mag.aaral na nga ako.

wag pilitin ang aayaw

hay naku.. kay nga pinipilit kasi aayaw.. gusto ko ng maging magaling!!!!!!!!!!!!!!!

tulungan mo naman ako.

does age matter?

does age matter when you feel that some are even better than you even if their co-efficient in the years old category is lower than yours?

hehe..

bata pa lang ako, mahilig na akong magpapansin. sabi ng ate ko "KSP" daw ako. malay ko naman kung anu ang kahulugan non kasi nga bata pa lang ako. pero sinabi niya rin ang kahulugan nun, ewan ko lang kung kelan at saan. hindi kasi ako makamemorya ng mga ganung detalye. ewan ko ba.

ang KSP pala ay nangangahulugan ng Kulang Sa Pansin.

biruin mo bata pa lang ako, e... papansin na ako. yun nga lang tipong walang pumapansin. wawa naman. lumaki ako ng ganito at parang ganun pa din ako. abay biruin mo.. labingwalong taong gulang na ako pero wala pa rin masyadong pagbabago.

nakakabagot naman.

mabuti na lamang at nandito ako sa malamig na lugar na madaming ilaw at kulay puti ang halos buong paligid kabilang na ang dingding, kisame at yung tiles. ah,este sahig. narerelax ako ng husto at yung relo nga pala dito kulay puti din. mabuti na lang naisip nung gumawa ng relo na gawing kulay itim ang mga numero sa loob nito kasi kung hindi..

ALAM mo na! BORING!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

hay naku.. puro type.puro letters.puro blog.puro view.puro pagandahan.puro blogger na lang ang inaatupag ko tuwing pupunta dito sa lib. hehe

sana kumita ako ng pera..

para may pakinabang naman...

pero ayos na din 'to..

mas maganda 'tong gawin kesa lagi na lamang manood ng t.v. sa apartment namin..

hayss... kung ako lang si superman, gagawin ko ang paglipad sa kalawakan at iinom ako ng kryptonite???

hehe.. at magtatransform ako bilang si spiderman ng mameet ko naman ang aking mj at pagnameet ko na siya..

ready na akong maging si batman na may logong astiging paniki..

hayzz.. tama na. wala ka ng kwenta.

i do not want to lose this moment

i am using now a computer in the library.
our tuition fee has included a fee for 20 hours
FREE INTERNET services.
cool, isn't it?

i have forgotten to do my homeworks and all.
i have forgotten to have a healthy breakfast.
i have forgotten to borrow the book i need in my research class.
i have forgotten to review for my history exam tomorrow.
i have forgotten to do my take-home exercise in CMSC2(intro. to internet).
i have forgotten to research for the sounds we will use in our theatre production.
i have forgotten to download all my lesson docs in my e-mail.

and lastly..

i have forgotten to be a good student.

maybe because..

delinquency is just around
fooling the minds of many

including mine.

argh...

time is running taylor-ly...


SWIFT..

haha.. no one gets the joke?!?

hate myself for being such a perfectionist

J'aime écrire, mais personne
ne semble apprécier mes blogs.
Quelqu'un peut-il m'aider?

i envy those who have many followers

tama ba 'tong maramdaman?

i just hate the fact that i am poor in ideas
because nothing pours inside my brain.

i hate the reality that i have no friends here.

i hate that nobody seems to care.

this ultra-incandescent light bulb in my head
just do not know how it works.

arghh...

thanks sa nag-view.hehe

in a way, nabuhayan ako..

siguro i-kliclick lang nila yung blog na 'careforyou'

taz lalabas na sila agad.

hayz...

in my dream, i saw an unfamiliar face.
in reality, i saw myself.

the darker side of me.

so go now...

into oblivion.

Tuesday, February 16, 2010

it's time to think deeper

karamihan sa mga tao ngayon.ayaw sa mababaw na tao..

mga taong natatawa sa kung san. yung tipong interesado sa kung ano na ang
obvious

sa harap or paligid nya...



at sa kabilang banda. madami ang may gusto sa malalalim na tao..

mga taong natatawa kapag nalaman na niya yung
meaning ng joke..

kasi minsan nga naman double.meaning yung mga phrases.


sila din yung tipong gagamitin ang lohikal at malikhaing kakayahan ng utak


sa pagtuklas ng mga bagay-bagay. sa dalawa.mas madalas..




sa unang kategorya ako nabibilang kaya't sana mahawa pa ako ng mga libro at mga guro ko..



kakayahan kong taglay ma.i.unleash to the positive nth power!

what language will i use?

gusto ko sana pure english kaya lang mas gamay ko ang tagalog.haha... at mas gusto kong maramdaman ang pagiging pinoy. ikaw ba.. Which do you prefer.HEHE.MAG.ENGLISH BA. tagalog or english?

ang magaling mag-english hinahangaan ng pinoy

kung magaling mag-english ang bata.eh. pinupuri ng mga pinoy.
kahit mejo baluktod ang dila sa pagtatagalog ay pasok pa din sa magaling.

ito ay dahil straight at may pagka slang accent pa yung bata.
pero kung mali.mali naman ang english ay minsan tinatawanan

at madalas napapagmulta ng piso per word o kaya per salita.
hindi man lang nabigyang pansin ang kung anu mang kagalingan o

kaalaman nila sa wikang pinoy. kung kaya't hindi ko malaman
kung paano tatapusin ang pamagat na pangungusap sa taas.

dapat ba na isang tuldok? tandang pananong? tandang pandamdam?

be careful with your grammar

i said to myself a few seconds ago as i typed in this new post of mine.
i know i am not good in following the rules of writing.slash.speaking english.
this is one of the many flaws i have created(?) as i learn my second language.

This made me a bit lower to other forms of the english writers and speakers who are effectively and efficiently using the lingua franca of the world.

==the first of the stories i had passed to the l. org is full of grammatical errors. Accept it and let go. make a change. //

Well,this blog is the release. The change is just starting==


as i quote from myself...Start from scratch

sooner or later i will be bored in doing...

the perfect thing about writing a blog is freeing one's mind
in the vast universe of the internet.

one can write shortly or lengthy at a thing called love or apathy.

a blogger can start from describing the tiniest bit of a sand
to the largest body of the water.

voicing the sound of the non-living and muting the voices of the living, these are some of a blogger's powers.

the power to unravel the truth and to exceed the limits of the forgetful mind are the great outcomes of blogging.

one is powerful as a king and one can hope that his royalty will not
die,
even if all his ideas may end up as a lie.

Monday, February 15, 2010

bring me back to life

if you will just notice her hair,she will be happy by that. if you will just listen to her thoughts, she will surely be glad. if you will just respond to her posts,she will jumpily comment you back. so please bring her back to life.

hearing my favorite song

i like to sing even if i am out-of-tune. hehe.. transliteration ba 'to?

hehe.. because i do not listen (as always)

my teacher/professor did my CSS trial-exercise for me..hehe

ang werd talaga ng buhay parang wala kang karamay.pero ang totoo..

masyado ka lang nagbubulag-bulagan..

papasa ka ba o hindi?

babagsak na magrerepeat or magpapatuloy sa next?

ang lapit na ng majors ko...

hopefully, by that time, i get things right.

grRRR!!!nawala yung BENTE ko!!!


nakakainis, habang bumili ako ng tig-te-thirty three pesos na carbonara...
nahulog ko (ata)ang bente ko.. kaasar...


malaki na ang magagawa ng bente sa panahon ngayon.


makakapag-computer ka ng 1 oras o kaya naman 1 hour and 15min.


makakakain ng masarap na student meal sa school.. (dagdagan mo lang ng limang piso o dos)


makakapagpaload na ako sa suking paloadan at makakapag-immortal..


pero ngayon.. wala.. wala akong magagawa




hay.. naku.. nakakainis talaga!


san na kaya yun ngayon????





pero nung last week or last, last week...


naalala ko na nakapulot din ako ng bente...


ARGHHHH!!!!






karma kaya 'to?

hindi na kita kaya pang kalimutan

itinatak mo sa isip ko na palagi kang nadiyan sa aking tabi at hindi ako iiwan. sinabi mo sa puso ko na magtiwala diyan sa nararamdaman mo. hinatak mo ang aking kamalayan na dati ay nasa mundo ng kawalan. sinakop mo ang isipan ko at hinayaan akong mahulog sa bangin ng katapangan. doon ko unang nadama ang pagiging ako,ang aking malabong pagkatao ay pinalinaw mo. hindi mapapantayan ng kahit anong tamis ng tsokolate ang iyong mga salita at gawa. masaya ako at dinurog mo ang namuong lungkot ng pag-iisa. ngunit hindi pala ito magtatagal. isang araw... ikaw'y lumisan.

Thursday, February 11, 2010

i won't go home without you (maroon5)

I asked her to stay

But she wouldn't listen

She left before I had the chance to say (Oh-oh)



The words that would mend

The things that were broken

But now it's far too late, she's gone away




Every night you cried yourself to sleep

Thinking: "Why does this happen to me?



Why does every moment have to be so hard?"

Hard to believe it




It's not over tonight

Just give me one more chance to make it right




I may not make it through the night

I won't go home without you




The taste of her breath, I'll never get over

The noises that she made kept me awake (Oh)




The weight of the things that remained unspoken

Built up so much it crushed us everyday




Every night you cried yourself to sleep

Thinking: "Why does this happen to me?



Why does every moment have to be so hard?"

Hard to believe it




It's not over tonight

Just give me one more chance to make it right

I may not make it through the night

I won't go home without you (Oh-oh-oh-oh)



It's not over tonight

Just give me one more chance to make it right

I may not make it through the night

I won't go home without you (Oh-oh-oh-oh)



Of all the things I felt but never really showed

Perhaps the worst is that I ever let you go

I should not ever let you go (oh-oh-oh)




It's not over tonight

Just give me one more chance to make it right

I may not make it through the night

I won't go home without you (oh-oh-oh-oh)



It's not over tonight

Just give me one chance to make it right

I may not make it through the night

I won't go home without you

And I won't go home without you


And I won't go home without you

I won't go home without you

chillax ka lang... (ways para maging mahinahon)

1. kumain ng siomai. ;)



2. kumanta (kahit wala sa tono).


3. manood ng tom and jerry.


4. uminom ng tubig.


5. tumingin sa kulay "blue".


6. bilangin ang butas ng skyflakes.


7. magtype ng "the quick brown fox jump over the lazy dog", i-copy at i-paste. (wag i-save).


8. makinig ng radyo.


9. mag-blogger.


10. basahin ang akosicarmela.blogspot.com (hehe)

yahoo! 31!

treynta.e.uno na ang nag-viview sa akin. salamat sa inyong pag-view.. ok na din 'yon.. pero mas ok sana kung mag-cocomment na din kayo (ang demanding!) ganun talaga, neophyte,eh... 'pag baguhan talaga kelangan ng tulong ng ibang beterano na sa mga blogging..

salamat.



at nakita ko na naman ang paglubog ng araw sa may dagat. kinain na naman siya, kawawa

i love my orgs

i have two orgs: oroquieta and buklod lahi. oroquieta is a varsitarian org and buklod lahi is a socio-civic/socio-cultural org. Oroquieta is for the students here in campus that has metro lucena as their hometown while Buklod Lahi is for the ones who prefer helping the needy as their social action.

and now i am applying to become a member of pantas, a literary org for those who like to read and write literature.

i love them all... but somehow i find myself lost in the midst of the three...

and the primary suspect is... myself,

yes, it's me..

i must manage my time well so i can be an active member of these orgs and i must also find time to study for my acads.

May God bless me in doing these.

wala man lang nagcocomment

kahit harsh, ok lang.. at least, meron..

haha... pangit ba yung mentality ko na ganun?
..na desperate makakuha ng nagcocomment
at yung taong magpa-follow sa akin..

anyway,
K.S.P. kasi ako..


tama!

K.S.P.
Kulang Sa Pagmamahal..



hehe..este
Kulang (pala) sa Pasensya..

hindi, hindi.. mali...





Kulang sa Palo??

siguro nga...





Kulang (lang talaga) Sa Pansin.

Ayaw ko na..

Ayaw ko ng magmukhang walang alam at ayaw ko lalong tumanda na konti lamang ang nalalaman ko. Gusto ko may maibabahagi akong maganda/kapaki-pakinabang/nakakapagpasayang bagay sa iba. Sana naman matupad ang aking pangarap na may kalakip na pag-asang makakapagtapos ako sa oras at walang paghihinayang na naging Iska ako minsan sa aking buhay.

Akala ko noong una, isang semestre lang ang itatagal ko dito sa unibersidad pero salamat na lamang sa aking pamilya, lalung-lalo na sa aking magulang na patuloy ang suporta sa akin. Ngayon ko lang naalala na kung hindi dahil da kanila, wala ako dito.

Salamat!

Tuesday, February 9, 2010

BasAhin mO ako

I am a blog of words posted to be read by a number of people but sadly no one notices me; no one ever realized my worth. But not until that day that my master gave birth to me and type me with full of hope. She gave me justice, gave the whole form of me.

I am simple. I am kind. I do not hurt others for what I am.
I solely want to express myself in the way I know.

Sometimes, I wonder why the sun still shining
even if my heart is frowning.
Yes, I can still remember the pain of yesterday
but the beauty of the present eradicates that on my mind.

If God did not give me hope, there would be no smile on my face now.
Thanks to Him!


Who Am I – Casting Crowns Music Code

Monday, February 8, 2010

HTML and CSS sites (and more..)

Here is the list of different sites for webpage designing:

Visit W3Schools!
what i like about in this site is it gives "a try-it-for-yourself" app.

Visit Lorem Ipsum!
this site is the best for generating text (alien-like) hehe.

Visit Visibone!
this site is for CSS colors ;)


i will update this soon ;)

read my blogs


i want to know your comments slash feedbacks on my blogs so i can improve on them. Malay mo kaya pala walang nag-cocomment sa akin ay hindi niyo pala gusto yung mga topic ko. haha


so far i have 20 views.
sana dumami pa ... it's a pleasure for the blogger kasi na dumadami yung mga nagbabasa ng mga ginagawa niya, di ba/ ;) i hope for your responses bloggers ;)


True Colors ;)

Sunday, February 7, 2010

as i progress..







nalimutan ko na ata ang pagsulong sa magulong mundo ng ngayon at kahapon. nahihirapan akong tipunin ang lahat kong lakas para magpatuloy at gumawa ng paki-pakinabang na bagay tulad ng pagmumuni-muni at pagbabasa. tuwing naiisip ko ito, ako'y nanghihina at tila ba nawawalan na ng ganang mabuhay (pero hindi naman ako suicidal).

siguro nga dahil na rin ito sa aking pag-uugali na hanapin ang pinakamainam at yung pinakamagaling sa akin na parang ang labo ko ng makita ngayong ako ay depressed na naman.

ang hirap ng feeling na wala sa 'yong nakikinig at feeling na may nakikinig sa'yo pero 'di ka naman maunawaan. alam ko, wala na namang magbabasa nito. pero ang mahalaga napublish ko ang nais ko, gaya ng aking ginusto at gugustuhin pa.

nalilito ako sa mga bagay na dapat ay hindi ko na kalituhan.
naiinis ako sa mga taong ayaw akong mahalin. hehe
natutuwa ako kapag pinupuri ang gawa ko.
nalulungkot ako kapag 'di ko nagagawa 'yung nakatakda kong gawin.
naninibago na ako sa sarili ko..

pero at least..

alam kong tumatanda na ako.

Friday, February 5, 2010

WALA PANG NA-PALOW SA"KIN


hehe..

just smile. Gonna be okay.
Da-doo-doo-doo
Just smile. click that (follow) button babe.
Da-doo-doo-doo
Just smile. Gonna be okay.
Duh-duh-duh-duh
Dance. Dance. Dance. Just smile.


hehe..

nakaka-inspire.

Pacomment naman jan.. hehe

view. view. view lang kayo
at comment. comment. comment lamang jan.

wala namang bayad yan kung
kayo ay may libreng way-phay.haha

ako nga dito eh, may bayad nasa 20+ na
pero ganun talaga 'pag almost addict

hindi ba naranasan mo din naman once, twice, thrice, nth-ice in your life
ang maadik? aminin.. ang 'di umamin..






ADIK...


hehehehe... amin na.. ;)

hay buhay


akala ko naman madali lang manggawa ng blog
yun pala hindi rin kasi.. kasi.. kasi..

kailangan mo ang pag-iisip, yung tipong makakapag-catch ka ng attention sa iba.

yung tipo ng blog na kaya kang maunawaan ng mga readers.

mag-tatagalog na lang muna ako dahil

i'm not used to english.

lol XP

pero tunay nga..

i am not used to english
kasi naman nung nag-elementary at nag-high school ako
hindi naman requirement ang pagsasalita ng english
pero fault ko pa din na hindi ko inaral (masyado) at
pinagbutihan kaya ngayong college

i'm trying hard.

sa iba natural lang ang magsalita ng
lingua franca of the world.

i don't know if that is really their first language or just a product of their education (parang second lang.)

sana naman gumaling na ako ng english..

ah.. este.. pag-eenglish pala

ang hirap kayang kumuha ka ng

BA Communication Arts

pero yun pala alin man sa dalawang language
English or Filipino / Tagalog

eh, hindi ka bihasa..

God bless me..

When Will the Right Circumstances Come?


..mabuti pa ang mga bida ng kare kano, sila pa rin hanggang huli..
yung love story ko kaya, ano ang kahahantungan..
sa bagay bata pa ako..

batang isip. wahaha..

Laugh.Laugh.Laugh.Laugh.

sa bawat pagtawa mo, hindi ka mawawalan
ng kasamang tumatawa sa mundo marahil
ay nadun lamang sa malayong lugar
kaya hindi mo marinig, basta tawa lang ng
tawa para buhay ay gumanda..

create a new post (kahit wala kang maisip)

random na mga bagay na nangyayari sa paligid ko.

gumagana ang air-con dito sa com-shop
ang lamig nang buong paligid
at mabango din kasi
carrier ang gamit nila
haha..

Nakakaapekto ba ang brand sa lamig at
amoy ng isang mamahaling air-con?

ang ipinagtataka ko lang
every time na nalabasa ako
dito sa suking computer shop
na pinupuntahan ko ay
nabango na din ako

i think the air-con has something to do with this

mabuti na lamang
at dito ako nag-computer

while i'm typing this blog..

my scent becomes a lot better ;)

wahaha..

puro images ata ang napopost ko


hmm.. panu ba yan? ...repost ko na lang yung isang blog ko.. hehe.. note pala.. ;) writer ako! walang kokontra. ang kumontra ay syempre tutol pero writer talaga ako kasi nagsusulat ako.



from
the word write.. +er which means un. Kaya lang kelangan ko pang matuto. Aspirant kumbaga.



Gusto kong
gumawa ng apoy sa namumula at nag-iinit na ulap na puno ng tambutso na may butas sa dulo na kapag kinuhit mo,e maglalabas ng stars at kakainin ng puting may wings na unicorn na kapag tumakbo ay makakarating hanggang sa mt.Makiling at susunggaban ang sinumang magsasabi na si Mariang Banga ay papalit.Palit ng posisyon ng paghawak ng banga na madaming replica sa magandang tingnan na unibersidad na gustong magtipid sa ....



maling paraan ng pagpapaimpliment ng malaking klase.

streyt_na_na2ral

A Lady Would Go Gaga to This!!!

this one is a must-see medley of some of the famous, top songs of Lady Gaga..

hope you like this!

here it is:

just click this!

He's one of a kind!


Thursday, February 4, 2010

what will i choose?

the rain




or the sunshine?





the bitter



or the sweet?





the blank


or the full?





the difficult



or the easy?





the small one



or the big one?





the cry



or the smile?





the black



or the white?






sadness



or happiness?